Krajobraz z Parku Narodowego Tierra del Fuego

Park Narodowy Tierra del Fuego utworzono w 1960 roku na powierzchni 63 000 hektarów południowego krańca Andów. Klimat regionu jest umiarkowany, chłodny i wilgotny bez pory suchej. Roczne opady wynoszą około 700mm, ich maksimum przypada na jesień. Wpływ oceanu i zachodniego wiatru kształtuje w znacznym stopniu tutejszy klimat. Średnia roczna temperatura wynosi około 0 C zimą i 10 C latem. Opady śniegu są obfite i duże jego ilości gromadzą się w dolinach i na zboczach. Park Narodowy był w dawnych czasach zamieszały przez Indian zwanych Yamanas. Plemię to po fiordach poruszało się na łodziach, na brzegach budowali domy z pni i gałęzi. Ubrania wykonywali ze skór fok (lwów morskich). Magellan, był pierwszym Europejczykiem, który dotarł na Ziemię Ognistą. Nazwał ją Ziemią Dymów. ze względu na dymy, które zasnuwały tę krainę. Pochodziły one z indiańskich ognisk, które plemiona nagich ludzi paliły by się ogrzać. Ziemia Ognista została skolonizowana już 12 000 lat temu, niestety przybycie białego człowieka, zmiany tym wywołane i przywiezione przez niego choroby spowodowały, że Indianie całkowicie wymarli. Przed kolonizacją wyspy (1880), Ziemię Ognistą zamieszkiwało około 11 500 Indian.